بی توبه سرنمیشود.

خیلی وقت هاچشم به راه کلماتت

به گوشی ام چشم دوخته ام 

که بنویسی 

صدایم کنی

انگاربعدازمدت هاکه حواست به من پرت نیست

ان لحظه ودقیقه من مال تومیشوم 

حس خوبیست همیشه درذهن توبودن 

درعملت که باشم کل دنیامال من است وکسی 

به خوشحالی ام جلودارمن نیست.

امامیدانم توبازاشتباهاتی خواهی داشت

درداشتن من مثلااینکه گاهی مرادرقدم هایت کنارت 

نخواستی

رویای من قبل ازرسیدنمان بسیاربزرگ شده 

انقدربزرگ که حتی نمیدانم درچشم هایت خیره 

بمانم یاسلام دهم برایت یانه؟!

هیچ چیزنمیدانم 

وازاینده ترس دارم که چه میشود؟

ترس دارم وامیدنیزهم.

گاهی انقدربه چه ها میشودفکرمیکنم که بیخیال 

همه ی اینده میشوم .

میگویند بشرتابع اراده است 

امامن اراده کردم درعشق برای رسیدن اماخودت 

میدانی که نشد.

وخیلی مواقع نشدهایعنی قسمت تقدیر ویاگاه شانس

من یک دخترم ودرجامعه ای زندگی میکنم که میتواند

شانس دوست داشته شدن زیادی داشته باشد

ازادم هایی ازجنس مرد که کنجکاوزندگی بامن میتوانند

باشند میتواننددرخانه ی مارابزنند ومرابخواهند

باهدیه ای باهرگلی باهرنگاهی

درخانه راهمه میتوانندبزننداماقلب نه.

قلب کلیدداردبه اسم عشق وعقل یاری دهنده ی 

قلب میشود اگرفرداماده ی عاشق شدن باشد یاعاشق 

شده باشد.

قبول.

اماچه کسی کلیدبردست میتواندورودکند؟

روراست حرف بزنم میدانی من مدیون کسی 

نمیمانم حتی تو

امااین راهم میدانی فراموش نمیکنم روزهایی که 

گذشت .

واین راهم بدان کلیداین قلب دست توست هنوز

تومال من باش وکلیدقلبم ودلم دست تو

بامن بیشترحرف بزن

مرابیشترصداکن

مرابیشتربخواه درهمه حال 

من برای توام.

وبهانه ی تپش قلب توبودی وخواهی بودکه هستی.

که میتپی ونفس میدهی 

من هنوزازتواکسیژن روح میگیرم.

من هنوزباتوزنده مانده ام.

وجودت بهانه ام است برای بودن درعشق 

باتوبودونبودگذرانده ایم 

رفت وامدهاداشته ایم

داریم.

باتوحساسیت های فصلی راحتی...

شده ایم حساس فصل هاوروزها

بگذریم 

پاییزفصل حرف زدن هاست

من هم خواستم بگویم....

خواستم بگویم...

بیخیال.

بی توبه سرنمیشود مرد.                      98/9/11