قصه ی تو

این تو

این تمام ادم ها

هیچ وقت نبایدادم هارامجبوربه دوست داشتنت کنی

یاحتی ازاحساساتشان برای تبلورعلاقه هاکمک بگیری

که روزی بررفتن یاماندنشان ترس داشته باشی حالی که باید

ان موقع عشق داشته باشی.

اینجادنیاست.

کوچک وزمان،شکارکننده انسان هاییست که باخته اندویاقراراست ببازند.

که خسته اززبان های مردم اندقربات صدقه هایشان اماعادت 

به ان دارندکه رفته رفته برترک ان هاکمک حال میشودوتکرار

قدرت جذب متصل به منطق ادم هاست

هرچه بیشتراتفاق افتادنی بیشتروهرچه کم....

نبایدقدرت باخته هایت زیرسوال برود

یادت باشد.

احساس هازمانی بردوست داشتن مطرح میشوندکه برای رسیدن 

یه خواسته هایت قدرت دلشکستن به میان ایدیعنی توباختی

گاه دلم تنگ میشودالبته سعی میکنم دلم برای هیچ کداممان 

تنگ نشودچون سخت میشودلحظه های حسرت وارزو.

باامدنت به جای تسکین روبرمیگردانی ازماندن پیش من .

اول هاااینگونه نبودی 

بارهااینگونه قصه راپیش بردی گفتم باشد ازفشارکاراست حتما

یافشاردوری شاید

اما...

قانع نشدم.

تاکی؟

تاکی شب هاخوابیدن وروزهابااندوه نبودن ورفتن بیدارشدن ورفتن؟

صبرمرورزمان هاکمکم میکند گاهی

امامن صبرعیوب ندارم میدانی

مفهوم دوست داشتن رافراترازاین هاببرمیتوانی؟

ادم هااگرواقعی هم دیگررادوست داشتندازهم جدانمیشدند.

سلام

خوش امدی به دنیای بی برادر.

...

میانه ی تمام کلام های عاشقانه ام همیشه دوستت داشتم

این قابل انکاردرهیچ زمان ومکانی نبوده.

وتومثل همیشه میانه ی همین کلمات برای من مغرورباش.

بایدبترسی ازروزی که بااحساس هایت مرادوست داشته بودی 

ودل شکستی.

توفرشته ی خوبی بودی برای روزگارمن

من؟

نمیدانم قصه ی توخیلی تغییرکرده

مواظب خودت باش مرد